yeni iş...


İş aslında yeni değil. Yeni olan şu; artık tek geçim kaynağımız kendi işimiz.
Yıl sonunda eşim çalıştığı işyerinden ayrıldı. Artık iki kafadar kendi işimizi yaparak yaşamaya başladık. Bu blogun adı buradan çıktı aslında. Çünkü biz gerçekten deliyiz. Bizzat kendim ve çok sevgili kocam. Küçük adam henüz hiçbir şeyin farkında değil...

Bizim maceramız uzun seneler önce başladı. Mezuniyet sonrası dönemin popüler işi olan bankacılığa girdik ikimizde. İyi kazançlar, güzel çalışma ortamları ve maalesef tatminsiz BİZ!
Yaptığımız işler başından beri bizi hiç tatmin etmedi. Krizler, işten ayrılmalar eşimi sektöre küstürdü. Ben çabuk pes ettim. 3,5 yıllık iş hayatından sonra birdaha çalışmadım. Büyük reis, ev geçindirme muhabbeti sebebiyle pek çok sefer tövbe etmesine rağmen bankacılığa geri döndü.
Sonunda bendeniz 5 aylık hamileyken kendi işimi kuracağım feryatlarıyla işten ayrıldı.
SONUÇ: tekrar bankacılığa döndü. Fakat o zaman temellerini atmış olduğu işi beraberce toparladık, geliştirdik. Şu anda şirketleştik ve yolumuza beraber evden çalışarak devam ediyoruz.
Tabii ki tüm ahalinin gözü üzerimizde (anne, baba, arkadaş, kuzen vb.) Bu ay ilk ayımız, ödemeler yapılabilecek mi, gelecek ay neler olacak, herkes büyük bir merakla bekliyor!!!

Kendi işini yapmak çok keyifli, fakat çok da zor. Bir sonraki ay cebine ne gireceği belli değil. Tahsilat başlı başına problem. Ama bir ofise kapanıp saat doldurmaktan çok daha iyi bizim için.

Velhasıl diyeceğim o ki biz iki deli çıktık bir yola, sonumuz hayır ola...