zor günler geçiriyoruz. Yeni ev ve dağ gibi borçları, yeni iş ve evden eşimle beraber çalışmanın zorlukları, 13 aylık bir küçük adam ve hayatımın en güzel ve en zoooooooooooooooooooooooooor meşgalesi.

Neyseki son 3 gündür küçük adam saat 9-9:30 gibi yatıyor. Ben de şu anda Rocco lolipop şapırtıları arasında bir şeyler karalamaya vakit bulabildim. Aslında kendime vakit ayırabildiğim için çok mutluyum fakat bizim küçük adam öyle kıt uykulu ki, akşam erken yattığında sabahın erken vakitlerinde (henüz güneş doğmadan) tepişmeye başlıyor. Hala süt emdiği için uyanır uyanmaz MEMEEEEEEEEEEE yaygarası başlıyor. Aslında 2 yaşına kadar emzirmek istiyorum fakat bu sabah seansları artık çekilmez olmaya başladı. Bir insan sabaha karşı 4 ten 9 a kadar aynı pozisyonda uyuyamaz ki! Tabii son cümleden de anladığınız gibi, küçük adam akşam kendi yatağında uyuyup sabaha karşı anne babanın yanına transfer oluyor. Transfer olmak ne kelime resmen istila ediyor yatağı.

Hep korkardım anne babanın yanında yatan ufaklıklara birşey olmaz mı diye?? Artık ebeveynler için daha endişeliyim:)) Bu küçük insanlar yatakta futbol oynuyorlar. Uykuda 1,90 lık babasının burnunu kanatanı bile var! Bu arada yeni doğum yapacaklara bir tavsiye: ASLA bebeğinizi memede veya kucakta uyumaya alıştırmayın. O kadar masum oluyorlar ki, tek başına yatağında uyutmaya kıyamıyorsunuz. Fakat onların küçük numaracı tilkiler olduğunu anladığınızda herşey için çok geç oluyor.:)) Ben ettim siz etmeyin. Bütün gece Sarıkız muamelesi görmeyin:)
Birsonraki yazıda YENİ İŞ...